Jorge Martin został piątym hiszpańskim zawodnikiem, który zdobył tytuł mistrzowski w klasie Premier, po Alexie Criville (1999), Jorge Lorenzo (2010, 2012, 2015), Marcu Marquezie (2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019) i Joanie Mirze (2020). Triumf Martina jest również historycznym kamieniem milowym, ponieważ jest on pierwszym zawodnikiem w historii, który zdobył tytuł z zespołem satelickim. Ostatnią osobą, która to osiągnęła był Valentino Rossi, który zdobył mistrzostwo w 2001 roku z Nastro Azzurro Honda.

Droga Martina do tytułu była naznaczona determinacją. W 2023 roku walczył o mistrzostwo, ale ostatecznie zakończył 39 punktów za Francesco Bagnaią. W tym sezonie Martin zapewnił sobie tytuł dzięki trzeciemu miejscu w Grand Prix Barcelony, zdobywając 24-punktową przewagę.

Odnosząc się do tego sezonu, Martin przyznał się do konsekwentnego wysiłku we wszystkich 19 wyścigach: “Nie ma klucza do tego ostatniego wyścigu; to praca 19 grand prix doprowadziła nas tutaj. Uczciwą rzeczą jest zdobycie tytułu.” W okresie poprzedzającym finał często używał słów takich jak "fair" i "sprawiedliwość", podkreślając zasługę swojego sukcesu. Po pogodowej rundzie w Malezji, która wzmocniła jego przewagę, Martin odrzucił życzenia powodzenia w finale ripostą: "Sprawiedliwość, nie szczęście".

W tym sezonie’bitwa’ pokazała strategiczną błyskotliwość Martina’. Podczas gdy Bagnaia miał kraksy w kilku wyścigach i sprintach, Martin prezentował stabilne wyniki, szczególnie w sprintach. Dorastając w pobliżu Madrytu, Martin’pasja do wyścigów motocyklowych rozpoczęła się od rodzinnych wycieczek do Jerez, aby oglądać triumfy Alexa Criville’a. Martin przyznał, że nadal nosi tę samą flagę, którą wtedy machali jego rodzice.

Wzlot Martina nie obył się jednak bez wyzwań. Dopiero w 2012 roku dotarł do Red Bull Rookies Cup, a po dwóch latach starań zdobył tytuł w 2014 roku, co umożliwiło mu przejście do Moto3. Jego wczesne wyniki były mieszane, ale po przejściu na Hondę w 2017 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Walencji, przygotowując grunt pod tytuł w następnym roku.

W Moto2 Martin zmagał się z pewną niekonsekwencją podczas debiutu w 2019 roku z KTM, ale jego wyniki poprawiły się w 2020 roku po przejściu na motocykle Kalex. W tym roku zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Był to kluczowy moment w jego karierze, ponieważ opóźnienie KTM w promowaniu go do MotoGP pozwoliło Martinowi dołączyć do satelickiego zespołu Ducati, Pramac, na lata 2021 i 2022 w ramach kontraktu fabrycznego.

Pomimo dobrych wyników Martina z Pramac (jedno zwycięstwo i osiem miejsc na podium), Ducati wybrało Eneę Bastianiniego na miejsce fabryczne w 2023 roku zamiast niego. Martin pozostał zdeterminowany i kontynuował współpracę z Pramac, ostatecznie zdobywając tytuł w 2024 roku.

W tym sezonie Martin objął wczesne prowadzenie w klasyfikacji, ale napotkał komplikacje, ponieważ Ducati nadało priorytet Marcowi Marquezowi na rok 2025, pozostawiając Martina ponownie pominiętego. Martin postanowił wziąć los w swoje ręce i podpisał kontrakt z Aprilią na 2025 rok.

Martin dołącza teraz do Aprilii jako aktualny mistrz świata, z możliwością noszenia tabliczki z numerem jeden na swojej Aprilii w przyszłym roku. Jego tytułowe zwycięstwo ugruntowuje jego dziedzictwo i przygotowuje grunt pod ekscytujący nowy rozdział z Aprilią.