In de wereld van de MotoGP zou je denken dat de coureurs, die elk weekend hun leven op het spel zetten, in de miljoenen lopen. En ooit was dat ook zo. Maar volgens Jack Miller is de goede oude tijd van grote salarissen voorbij.

Ooit verdienden legendes als Valentino Rossi en Jorge Lorenzo veel geld. Vooral omdat Rossi niet zomaar een rijder was, maar een wereldwijde legende met geweldige merkdeals. En Jorge Lorenzo zat daar niet ver achter. Hun talent maakte van hen supersterren en al snel volgde het salaris.

Dus tegenwoordig is alles veranderd. Grote namen als Marc Marquez en Fabio Quartararo verdienen nog steeds goed, waarbij Quartararo naar verluidt de topverdiener is met ongeveer 12 miljoen euro per jaar. Maar buiten de elite verdienen de meeste rijders veel minder dan iedereen verwacht.

Miller, zelf iemand die al meer dan tien jaar in de MotoGP rijdt en voor veel teams heeft geracet, vertelde over de situatie tijdens de Gypsy Tales podcast.

“Tegenwoordig tekenen zelfs ervaren jongens zoals ik deals voor peanuts,”zei hij. “Jonge rijders, rookies—iedereen’probeert gewoon een voet tussen de deur te krijgen. Je neemt wat je kunt krijgen.”
Maar wat is er veranderd?

Volgens Miller is de focus verschoven van de rijder naar de motor. Dat betekent dat de MotoGP nu wordt gedomineerd door motoren met hoge prestaties van fabrikanten als Ducati. En de teams bouwen zich niet meer op rond rijders. Ze investeren liever in de beste technologie en rijders worden behandeld als vervangbare onderdelen in een high-tech motor.

“De motoren bepalen nu de norm,”“Als je de kans wilt krijgen om op een topmotor te rijden, moet je nemen wat er wordt aangeboden. Er is minder ruimte om te onderhandelen.”

In het verleden hadden renners principes. Als een team niet betaalde, probeerde een ander team de renner over te nemen. Dat gevoel van competitie gaf renners ongelooflijke macht. Maar nu? Niet meer zo veel.

“Het is moeilijk om dit als renner te zeggen, maar niemand probeert meer om je mannetje te stelen,”zei Miller. “Tenzij een renner actief weg wil, zitten teams niet meer achter hem aan. De motoren zijn zo goed, dat ze dat niet hoeven te doen.”

En de verschuiving heeft echt effect gehad. Renners gaan nog steeds tot het uiterste, maar hun verdienpotentieel is aanzienlijk gedaald.

“Deze jongens riskeren hun leven. Ze hebben maar weinig tijd om geld te verdienen in deze sport en de markt is de afgelopen tien jaar flink gedaald, aldus Miller. “Het is jammer, ”

Miller weet zelf hoe moeilijk het kan zijn. En nadat hij zijn zetel verloor aan Pedro Acosta, leek het einde zoek voor hem. Maar zijn lot werd gekeerd toen Prima Pramac overstapte van Ducati naar Yamaha, wat de deur opende voor Miller om zijn comeback te maken.

Dit alles herinnert ons eraan dat in de MotoGP talent alleen niet meer genoeg is. Je hebt timing, kansen en een beetje geluk nodig.

Dus terwijl de sport wereldwijd blijft groeien in populariteit, geeft Miller’s commentaar hoop voor rijders. Fans zien immers de snelheid, de glamour en de trofeeën. Maar voor veel rijders is de realiteit anders.