Het circuit van Monza, officieel bekend als de Autodromo Nazionale Monza, is een van de meest iconische en historische circuits in de autosportwereld. Monza werd in 1922 geopend ter ere van het 25-jarig bestaan van de Milan Automobile Club en werd al snel een symbool van de Italiaanse autopassie. Monza is het derde speciaal gebouwde circuit ter wereld, na Brooklands in Engeland en Indianapolis in de Verenigde Staten, waardoor het een van de oudste en meest gerespecteerde circuits is die er bestaan.

Boorte van het legendarische circuit

Monza werd in 1922 in slechts 110 dagen gebouwd, oorspronkelijk als een combinatie van een wegcircuit en een hogesnelheidsovaal, met steile bochten die legendarisch werden in de racefolklore. Dit ontwerp werd geïnspireerd door de wens om een circuit te creëren dat zowel Grand Prix-races als endurance-evenementen kon organiseren. De oorspronkelijke lay-out was 10 kilometer (6,2 mijl) lang, een combinatie van een 5,5 km wegcircuit en een 4,5 km ovaal.

Early dark years

In de beginjaren van het circuit'stond Italië aan de top van de motorsport, met auto's en faciliteiten van wereldklasse. Dit gevoel van triomf werd echter op tragische wijze verstoord tijdens de Grand Prix van 1928, toen Emilio Materassi onverwacht de controle over zijn auto verloor en inreed op het publiek, waarbij hijzelf en 22 toeschouwers omkwamen. Dit verwoestende incident benadrukte de noodzaak voor veranderingen, wat leidde tot een verbeterde veiligheid voor toeschouwers en een nieuwe configuratie van het circuit in 1930, bekend als het Florio parcours. Ondanks deze aanpassingen sloeg de tragedie opnieuw toe in 1931 toen Philippe Etancelin crashte in Lesmo, waarbij drie mensen omkwamen en 14 anderen gewond raakten.

De donkerste dag kwam op 10 oktober 1933, bekend als 'Zwarte zondag.' Tijdens de race verloren Giuseppe Campari en Baconin Borzacchini het leven nadat ze van de baan gleden op olie in de zuidelijke bocht, later gevolgd door graaf Stanisław Czaykowski, die stierf toen zijn Bugatti kantelde en in brand vloog. Deze tragedies leidden ertoe dat de gecombineerde en snelheidsparcoursen werden opgeheven en het circuit zich ging richten op variaties van de Florio- en wegparcoursen. Na de laatste Grand Prix op het originele wegcircuit in 1938, begonnen de autoriteiten van Monza aan meer ingrijpende veranderingen.

Evenwicht vinden tussen snelheid en veiligheid

Monza heeft altijd bekend gestaan als een circuit waar rauwe snelheid wordt beloond, met lange rechte stukken en scherpe bochten waar auto's razendsnel kunnen rijden. Het wordt vaak de 'Tempel van de Snelheid' genoemd, een bijnaam die aangeeft dat het een van de snelste circuits in de Formule 1 is. Het circuit is in de jaren 1970 en 1990 meerdere keren aangepast om de auto's langzamer te laten rijden, met de introductie van chicanes en andere veranderingen die de veiligheid moesten verbeteren na een aantal dodelijke ongelukken.

Sinds 2000 is het circuit bijna volledig onveranderd gebleven, met slechts enkele kleine renovaties en moderniseringen. 

Monza en Formule 1

Monza is al sinds de start van het wereldkampioenschap in 1950 een vaste waarde op de Formule 1-kalender. Slechts één jaar (1980) werd de Grand Prix van Italië op Imola verreden. In de loop der jaren heeft het circuit een aantal van de meest memorabele F1-races op zijn naam staan, van epische duels en onverwachte verrassingen tot emotionele overwinningen die een onuitwisbare stempel hebben gedrukt op de geschiedenis van de sport'

De Grand Prix van Italië op Monza is altijd een hoogtepunt van het F1-seizoen en trekt gepassioneerde menigten van "Tifosi," de fervente supporters van Ferrari, die Monza beschouwen als hun spirituele thuis. Het gebrul van het publiek, in combinatie met de snelheid van de auto's, creëert een sfeer die zijn gelijke niet kent in de autosport.

Laatste tickets voor 2024 links en voor 2025 zeer binnenkort beschikbaar! Volg de link. ↓