Jorge Martin zapewnił sobie tytuł MotoGP 2024, stając się pierwszym zawodnikiem niezależnego zespołu, który zdobył mistrzostwo w najnowszej historii MotoGP. Konsekwentny sezon Martina z Pramac Racing został podkreślony siedmioma zwycięstwami w sprincie i trzema zwycięstwami w Grand Prix. Ukończył Grand Prix Solidarności w Walencji na trzecim miejscu, decydując się na bezpieczny i taktyczny wyścig, zamiast ryzykować wszystko dla zwycięstwa.

Francesco Bagnaia zdominował wyścig, ale to nie wystarczyło, aby zapewnić sobie tytuł. Prowadząc wyścig od startu do mety, odniósł swoje 11. zwycięstwo w sezonie. Pomimo tego kamienia milowego, Bagnaia stracił 10 punktów do Martina w klasyfikacji końcowej.

Od początku wyścigu Bagnaia doskonale wystartował z pole position, zdobywając holeshota w Zakręcie 1. Martin przeskoczył z czwartego na drugie miejsce, podczas gdy Marc Marquez utrzymał trzecią pozycję. Jednak Marquez szybko wyprzedził Martina na drugim okrążeniu, przesuwając się na drugie miejsce, gdy Bagnaia zaczął budować lukę. Martin, świadomy, że trzecie miejsce wystarczy do zapewnienia sobie mistrzostwa, skupił się na utrzymaniu swojej pozycji przez resztę wyścigu.

Kluczową rolę odegrał Aleix Espargaro, który wspierał Martina, angażując się w zaciętą walkę z Eneą Bastianinim. Espargaro wyszedł zwycięsko z tej walki, dając Martinowi trochę oddechu, aby mógł skupić się na mistrzostwach. W międzyczasie błąd Bastianiniego kosztował go utratę kilku miejsc i musiał walczyć o powrót do czołówki w drugiej połowie wyścigu.

Bagnaia kontrolował tempo wyścigu, utrzymując ostrą jazdę Marqueza. Marquez trzymał się blisko, ale nie mógł znaleźć okazji do wyprzedzenia. Niemniej jednak, Marquez świętował swoje 150. podium w karierze. Na 15. okrążeniu Bagnaia powiększył swoją przewagę, umacniając się na pierwszym miejscu. Sam wyścig był w dużej mierze spokojny, Bagnaia wygrał, Marquez zajął drugie miejsce, a Martin uzupełnił podium, zdobywając tytuł mistrzowski. Jedynym godnym uwagi incydentem był wypadek Joana Mira.

KTM & rsquo;Brad Binder zapewnił imponujący występ, startując z 18. pola startowego i kończąc na szóstym miejscu. Binder wyprzedził Bastianiniego na ostatnim okrążeniu, a także skorzystał z trudnego dnia Pedro Acosty. Acosta zmagał się z problemami z przyczepnością w ostatniej części wyścigu, ostatecznie zajmując 10. miejsce, za Franco Morbidellim i Marco Bezzecchim.

Fabio Quartararo zaliczył solidny występ, kończąc wyścig na 11. miejscu, wyprzedzając swoich przyszłych kolegów z zespołu Miguela Oliveirę i Jacka Millera.